lunes, 31 de agosto de 2009

I wish I could...

...deceive my feelings easier.




viernes, 28 de agosto de 2009

Acerca de las dicotomías de la vida...

Todo en esta vida es relativo... La felicidad por ejemplo no se busca ni se alcanza. La felicidad vive en esas pequeñas cosas que nos salvan cuando nos perdemos en la desesperación y el miedo; en la rutina y el hastío; en la desilusión y la tragedia.

Afortunadamente, hay que recordar que lo que nos reconforta está apenas frente a nosotros. Las sutiliezas de la vida no son sólo accesorios, son nuestros verdaderos salvavidas.

jueves, 27 de agosto de 2009

Un regalo sorpresa!!!

Para quien me diga, ¿donde está este semáforo "intervenido" con una carita feliz?



Nota: se encuentra entre una avenida y una plaza.

Suerte!!!

jueves, 13 de agosto de 2009

Veintidos años ha...

Estaba yo en segundo de primaria.



Y ellos son mis excompañeros de entonces.










martes, 11 de agosto de 2009

Fer...


Me da gusto tener amigos como él.

lunes, 10 de agosto de 2009

Del FB y yo...

Habia escrito un post "demasiado revelador" acerca de mi relación con el feisbuc y los "amigos" que tengo en mi perfil.

Decidí no auto-balconearme y mejor lo borré.

Pero si quieren saber de qué va la onda, pueden leer un artículo estrictamente científico de lo que produce esta página en las personas... Y yo, desde luego, que soy un hardcore user, no soy la excepción.

Para ver el artículo, den click aquí.

jueves, 6 de agosto de 2009

No t' enyoro...

Ayer me acordé de Barcelona...

Universidad - DIR - Corte Inglés - UBAE - Catalán - El triangle - Super Sol - Tantarantana - Melocotones - Pasta bolognesa - Madalenas - Rambla del Raval - Durum - Absentha - Holandeses - Baticueva - Carretes - Caneloni - Tzabutzoglu - Steph - Izac - Pedrito - Oscarinho - Marteta - El bagdad - Fonfon - Via laietana - Barceloneta - Mataró - Sushitren - Sala Apolo - Razzmatazz - Sitges - Perdí mis zapatos - Alcachofas - Sant Pau - Uvas Armani - Playa - Nova Icaria - Naturismo - El Marsella - Cerveza a 1 euro - Veracruzano gay - Café árabe - Caseta telefónica - El hindú - Viaje de graduación - Camisa azul - Colón - Ovella negra - FNAC - Nadadeestofueunerror - Vincon

Entonces no conocía a Manel... Y me gusta mucho...




Aquesta cançó és per dir
Que no et trobo gens en falta
I quan me´n vaig a dormir
Amb la mà dreta ja em basta
Que si tinc els ulls humits
És que hi tinc una lleganya
I si no surto de nit
És perquè vaig curt de pasta.



Els amics que compartim tots t´enganyen
Sóc un home nou
Mai he estat millor
I no saps quant m´estalvio en trucades.
No t´enyoro, nena.

Aquesta cançó és per dir
Que si de res no en tinc ganes
No ets pas tu, sinó l´edat,
Que als trenta anys això ja passa,
Que l´anell que em vas donar
El guardo perquè el vull vendre
I la teva foto al llit
No he tingut pas temps de treure-la.
Els amics que compartim tots t´enganyen
Sóc un home nou
Mai he estat millor
I no saps quant m´estalvio en trucades.
No estic deprimit, no estic desnutrit, no m’aguanta un fil, no he perdut l’estil.
No vaig predicant tots els teus encants, no t’he imaginat al llit amb estranys.
No estic gens perdut, no hi ets? Tururut. No em sento confús, no sóc cap il·lús.
I serà un gran plaer avui fer-te saber, que no t’enyoro nena.



Esta canción es para decir
Que no te echo de menos en absoluto
Y cuando me voy a dormir
Con la mano derecha me basto.
Que si tengo los ojos húmedos,
Es porque tengo una legaña
Y si no salgo de noche
Es que voy corto de pasta.

Los amigos que compartimos todos te engañan,
Soy un hombre nuevo
Nunca he estado mejor.
Y no sabes cuanto me ahorro en llamadas.
No te añoro, nena.

Esta canción es para decir,
Que sino tengo ganas de nada,
No eres tú, sino la edad
Que a los treinta años esto pasa.
Que el anillo que me diste,
Lo guardo porque lo quiero vender
Y tu foto en la cama,
No he tenido tiempo de quitarla.

No estoy deprimido, no estoy desnutrido, no me aguanta un hilo, no he perdido el estilo.
No voy predicando todos tus encantos, no te he imaginado en la cama con extraños.
No estoy nada perdido, ¿no estás? Tururut. No me siento confuso, no soy ningún iluso.
Y será un gran placer, hoy hacerte saber, que no te añoro, nena.

miércoles, 5 de agosto de 2009

Ésta también me gusta...

No sabía que Mikel había versionado a The Smiths... ¿Será que su voz es taaaaan grande que su versión me parece casi igualmente buena?

My heart is still haunted by the echoe of your last goodbye...

Bueno, este es un post delirante como los anteriores.

Del diccionario de la RAE:

Miseria:

(Del lat. miserĭa).

1. f. Desgracia, trabajo, infortunio.

2. f. Estrechez, falta de lo necesario para el sustento o para otra cosa, pobreza extremada.

3. f. Avaricia, mezquindad y demasiada parsimonia.

4. f. Plaga pedicular, producida de ordinario por el sumo desaseo de quien la padece.

5. f. coloq. Cantidad insignificante. Me envió una miseria.


Melancolía.


(Del lat. melancholĭa, y este del gr. μελαγχολία, bilis negra).

1. f. Tristeza vaga, profunda, sosegada y permanente, nacida de causas físicas o morales, que hace que no encuentre quien la padece gusto ni diversión en nada.

2. f. Med. Monomanía en que dominan las afecciones morales tristes.

3. f. ant. Bilis negra o atrabilis.

Ahora me doy cuenta que la melancolía que últimamente tengo atravesada, me transforma en un miserable (como los de Victor Hugo).

Desde que volví de las vacaciones de semana santa, me he sentido intermitentemente melancólico. No puedo negar que he tenido ratos de gran alegría y felicidá... Pero la melancolía regresa a través de ese maldito invento llamado feisbuc.

Este ente maligno me ha hecho darme cuenta que al parecer aún no supero a quien antes llamaba "innombrable". La verdad es que creía haberlo superado, nunca significo demasiado para mí y de hecho, después de la segunda salida me preguntaba "¿Que hago yo con ********?"

Hoy me doy cuenta que no extraño más a ******, pero extraño lo que hoy tiene. Al parecer es felíz mientras yo cada vez me siento más hastiado de todo. Las mañanas me tienen exhausto, nunca mejor dicho... estoy exhausto, y a decir verdad es que no sé que es lo que me hace falta.

Siento que he de llenar un huequito que, como hoyo negro, se hace cada vez más grande, no importando cuánto trate yo de llenarlo.

Hasta ahora, puedo decir, que he cumplido todos mis deseos... Desde los más ambiciosos a los más nimios. Es por esto que hoy -y desde hace ya varios meses me siento así-.

He pensado retomar unas sesiones de psicoterapia, pero yo, un "self-made man" no puede permitirse esas debilidades. Siento un gran peso sobre los hombros... y ese peso ha sido generado por todas esas cosas que creo que debo ser...

Quizas no he superado a ******, aunque su ausencia me fue totalmente indiferente durante mucho tiempo. No me importaba, incluso, me alegraba su felicidad... Ahora también me alegra, pero yo también quiero algo igual para mí. ¿Será cierto eso de que "no-siempre-puede-tenerse-todo"?

No puedo quejarme en ningú otro aspecto, quizás no deba hacerlo en absoluto. ¿Será acaso que sólo me estoy azotando y estoy viendo cosas donde no las hay? Estoy seguro de que así es... Pero mi sentido masoquista ha echado raices demasiado profundas.

Siempre he dicho que disfruto un poco de melancolía, ahora sé y estoy seguro de que en unas horas, cuando vea a mi hermana después de varios meses de que se haya ido a vacacionar por el mundo, me sentiré mejor.

Alguna vez escuché en uno de esos programas de radio de fisolofía de Vip's que uno debe tener siempre varias anclas para no perder el rumbo. Si una se suelta, la otra nos mantiene donde debemos estar... Si uno pierde su trabajo, queda la familia y los amigos. Si se pierde a la pareja, quedan los hobbies y los quehaceres diarios.

Ahora me doy cuenta que tengo muchas anclas... Y que cuando haya de partir hacia nuevos rumbos me acompañaran. Siempre.

Abur...

martes, 4 de agosto de 2009

I'll love you 'till the end of time...



Esta canción me gusta mucho, nostalgia pura. El video es una mezcla de Bauhaus con el típico look ochentero si esto es posible. Ah, y me recuerda a Lou Reed también... Semiosis delirante!!!

I think I could fall in love tonight...

Del temor al rechazo y otros demonios...

El día que a mí, alguien a quien apodan chewbacca, me rechace con un "contigo no, bicho"... Me tiro a reir... Como ahora...



Prometo jamás rechazar a nadie con un "contigo no, bicho"... ¿Qué esperaaaaaaaan?

lunes, 3 de agosto de 2009

If you are going to try it...



"I´ve been beaten too many times", pensé mientras lavaba mis manos y miraba el reflejo de mis pupilas dilatadas en el espejo.

Ni siquiera eso, cuando uno es de verdad "beaten", deja de ser todo lo que se era, cuando menos, lo importante que se era. Yo sólo he recibido pequeños golpecitos a lo largo de la vida. De esos que no te hacen daño al instente, pero que tras una serie de los mismos, acaban jodiéndote por completo, de esos que te transforman y te hacen mierda.

Y hay quienes no se dan cuenta de nada...